Przedstawiamy zbiór zasad poruszania się w grupie. Niektórym motocyklistom mogą wydać się śmieszne a nawet głupie, lecz w przyszłości mogą pomóc uniknąć poważnych kłopotów i wypadków. Niewielu nawet doświadczonych motocyklistów zdaje sobie sprawę że motocykl jadący z prędkością ok. 60 km/h przemierza dystans ok. 16 m/s. Nie trudno sobie wyobrazić sytuację kiedy motocykle osiągają prędkość ok. 100 km/h jadąc w kolumnie w odstępach 2-3 metrowych, kiedy jeden z nich łapie poślizg.
Prowadzący grupę
Musi być jasne, kto prowadzi grupę. Osoba taka musi znać trasę. Wskazane jest, aby prowadzący z grubsza wyjaśnił pozostałym jak przebiega trasa, ustalił tempo poruszania się. W przypadku dłuższej trasy warto wcześniej ustalić ilość, czasy i miejsca postojów. Zawsze należy robić to pod kątem najmniej doświadczonych motocyklistów i maszyn o najmniejszym zasięgu. Grupa nie pojedzie szybciej i dalej niż oni, a wspólna jazda ma dostarczać przyjemności, a nie zamieniać się w pościg i generować niepotrzebne stres i ryzyko.
W przypadku większej grupy bardzo ważne jest, aby wyznaczyć kilka osób do zadań specjalnych. Zaraz za liderem powinny jechać 2-3 maszyny asystujące, które podczas lewoskrętu będą „zamykać” przeciwległy pas ruchu. Po co aż tyle? Po skręcie motocyklista zbiera się ze skrzyżowania ostatni – skoro będzie miał zmienników to uniknie pościgu do przodu.
Najlepiej sprawdzającą się formacją do jazdy w grupie jest formacja naprzemienna. Motocykliści mają wystarczająco miejsca do manewrowania na boki (ominięcie dziur, studzienek, etc.). Aby uniknąć rozdzielenia przez nadpobudliwego kierowcę puszki warto zacieśniać formację, ale adekwatnie to prędkości i umiejętności.
W miastach zdecydowanie należy ograniczyć prędkość grupy do przepisowej, a nawet w razie konieczności spacerowej, z prostego powodu – jeśli motocykli jest więcej to prawie na pewno formacja zostanie rozdzielona na światłach. Powolna jazda pozwala spokojnie dogonić resztę tym, którzy zostali. Jeśli chcemy uniknąć rozdzielenia grupy i ustalimy wcześniej, że będziemy uskuteczniać takie działania, to na mniejszych skrzyżowaniach możemy nawet na czerwonym świetle ustawiać wcześniej wspomnianych asystentów, którzy zablokują ruch poprzeczny – unikniemy nerwówki podczas przejazdów i gubienia pojedynczych uczestników. W przypadku większej grupy kierowcy samochodów raczej nie protestują – lubią popatrzeć . Najważniejsze, żeby wszyscy wiedzieli co się dzieje i dlaczego jedziemy mimo sygnalizacji.
Ride Leader – prowadzący musi wiedzieć, jak długa jest jego grupa, zarządza skręcanie, wyprzedzanie, zmianę pasów ruchu, postoje, tankowanie itp. Jego zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa grupy, zachowanie jej spójności i płynności jazdy.
Tail Gunner – tylny strzelec jest „trzecim okiem” Ride Leadera. Obserwuje formację i informuje Ride Leadera o ewentualnych problemach w formacji. Na polecenie Ride Leadera jako pierwszy zmienia pas jazdy i „zamyka” go dla nadjeżdżających pojazdów. Umożliwia w ten sposób bezpieczną zmianę pasa pozostałym członkom formacji.
Pozycja mniej doświadczonych motocyklistów w formacji jest bardzo ważna. W miarę możliwości powinni zajmować miejsca na początku kolumny, tuż za prowadzącym.
Zmiana pasa ruchu, odbywająca się w optymalnych warunkach i najlepiej pokazują animacje
Kiedy zauważamy że kogoś brakuje sygnalizujemy to reszcie grupy, światłami lub klaksonem, wtedy cała grupa powinna zatrzymać się w bezpiecznym miejscu j zaczekać na zagubionych, lub jeśli ci się nie znajdują wysłać jeden motocykl na poszukiwania (nigdy nie wiadomo co się stało – może potrzebna jest pomoc)
Kiedy grupa decyduje się na wyprzedzanie należy zachować wzmożoną ostrożność, po wyprzedzeniu pojazdu należy zjechać możliwie najdalej w prawą stronę, to na wypadek gdyby ktoś za nami też zdecydował się na ten manewr, pozwoli mu to na szybkie schowanie się na swoim pasie.
Nieodpowiedzialne i niebezpieczne zachowanie któregoś z uczestników należy przedyskutować w konstruktywnej atmosferze.
Parkowanie
Parking powinien zapewnić odpowiednią ilość miejsca. Lider powinien zasygnalizować zjazd wcześniej, aby nikt nie był zaskoczony. Wjeżdżający jako pierwsi powinni usytuować się możliwie w głębi miejsca postojowego, aby każda kolejna maszyna mogła zaparkować się z lewej strony poprzednika – uniknie się wtedy bałaganu podczas ruszania – wszystkie maszyny stojące w rzędzie i w jedną stronę! Lider powinien też jako pierwszy znaleźć się na drodze.
Ruszamy
Ruchem okrężnym dłoni z uniesionym palcem wskazującym dajemy uczestnikom sygnał do odpalenia maszyn. Czasami stosujemy sygnał dźwiękowy, jeśli nie usłyszymy innych sygnałów wszyscy są gotowi do wyruszenia.
Skręt w lewo
Gest często stosowany podczas parad, kiedy uczestnicy poruszają sie po nieznanym terenie. Prowadzący wtedy ułatwia przygotowanie się do skrętu. Gest ten stosuje się również podczas wyprzedzania, kiedy prowadzący, mając możliwość lepszej oceny sytuacji przed sobą, po zakończonym manewrze wyprzedzania daje znak pozostałym motocyklistom w kolumnie.
Sygnalizowanie skrętu w prawo zarezerwowane jest ze zrozumiałych względów tylko dla doświadczonych motocyklistów, jednak inni raczej nie prowadzą kolumn …
Niebezpieczeństwo – trzymaj się prawej strony
Prowadzący lewą rękę przekłada nad głową w prawą stronę.
Gest często stosowany w polskich warunkach. Gdy kończy się możliwość wyprzedzania, bo z przeciwka nadjeżdża pojazd, gdy naprzeciw nas pojawia się wyprzedzający nie bacząc, że jedziemy naprzeciw niego – to są dość dobre powody by trzymać się prawego skraju jezdni.
Zmiana formacji na jazdę „gęsiego”
Prowadzący trzyma lewą rękę w górze, dłoń otwarta, równolegle do motocykla. Gest często poprzedzony ruchem całej ręki od lewej strony z zakończeniem nad głową. Gdy wymaga tego sytuacja, prowadzący może zdecydować się na zmianę szyku. Zwężenia jezdni, jazda wzdłuż korka samochodów powodują, że zwalniamy i poruszamy się jeden za drugim.
Niebezpieczeństwo na jezdni
Palcem wskazującym pokazujemy na dziurę w jezdni, piasek na zakręcie i inne „przyjemności”.
Zwalniamy
Prowadzący ruchem lewej dłoni z góry na dół daje sygnał do zwolnienia.
Zatrzymujemy się
Prowadzący otwartą dłonią trzymaną prostopadle do motocykla sygnalizuje zamiar zatrzymania. Gest częściej stosowany jednak nad ramieniem, na wysokości głowy, ze względu na lepszą widoczność.
Trzymaj formację
Dwa uniesione palce prowadzącego sygnalizują powrót do klasycznego ustawienia w kolumnie na przykład po zakończeniu jazdy „gęsiego”. Jeżeli gest uzupełniony jest o ruch nadgarstka w prawo i lewo na przemian, prowadzący zgłasza konieczność zacieśnienia szyku kolumny i zmniejszenia odległości między motocyklami.
Przyśpieszamy
Czasami, z różnych względów lepiej pojechać sobie zostawiając wszystko za plecami. Prowadzący ma przedramię skierowane w górę, zaciśniętą pięść i kilkoma ruchami w górę i w dół daje sygnał do ostrzejszej jazdy.
Wymiana uprzejmości
Czasami, niestety nie obejdzie się bez tego.